De wet van opwekking

In het christendom wordt het woord opwekking vaak gebruikt in verband met een geestelijke wederopstanding. Deze betekenis wordt toegepast op een christen die koud wordt, struikelt, terugvalt in de wereld of in zonde valt, maar die op een later tijdstip weer opstaat om de Heer lief te hebben en na te jagen. Deze persoon heeft een geestelijke wederopstanding meegemaakt, een opwekking.

Dit is echter niet wat de Bijbel ons verteld over opwekking als een normale gebeurtenis in het leven van een christen. Het is waar dat iemand die koud wordt, struikelt of terugvalt een geestelijke opwekking nodig heeft. Maar zelfs als iemand niet struikelt, koud wordt of terugvalt, heeft hij nog steeds een geestelijke opwekking nodig omdat geestelijk opgewekt worden een wet van het geestelijk leven is (blz. 35).